R & B Dag 1 door Henri Grootenhuis

Zo, we zijn aangekomen in Raalte voor Ribs & Blues 2013, dag 1.
Veel bands op het programma vandaag en in tegenstelling tot voorgaande jaren, wil ik proberen om af en toe een live verslag te posten rechtstreeks vanaf de muziek podia, want in dit moderne computertijdperk zijn de mogelijkheden onbeperkt. Het weer is super, de sfeer is nu al goed met de openings act Kat Men, die de hoofdtent al de kop hebben staan.
Deze formatie bestaat uit enkele muzikanten van the Stray Cats band. Super vetkuiven rock rolt onze kant op. Momenteel zelfs hun rockabily interpretatie van Bruce Springsteen I'm on fire!

Ondertussen is plaatselijk talent Tom Veltien op het buiten podium begonnen en die is met zijn 15 jaar nu al supertalent!
Een tijdje geleden heb ik zelf eens de eer gehad om met hem het podium te mogen delen en zijn virtuositeit grenst aan het absurde!


Verder is er een verrassende wijziging in het programma, want de band Giant Tiger Hoogh heeft afgezegd ivm stemproblemen en in plaats daarvan komen onze eigen Veldman Brothers op het buiten podium om 15:45uur!!!

Zojuist konden de vele bezoekers die er al zijn, genieten van Tom Veltien band, die een unieke mix is van ouwe rotten in het vak (de andere gitarist had in de jaren 60 nog bij de band the Starfighters gespeeld) en de jonge Tom. Met een dame als bassist, was het stel helemaal klaar om los te gaan. Tom  speelde zeer ontspannen, had totaal geen podiumvrees en oogste luid applaus. Zelfs in zijn eentje speelde deze virtuoos een nummer op acoustische gitaar. Maar ook met de band erbij was er een grote synergie.

Momenteel speelt de geweldige band King of the World de grote tent plat Dit is absoluut een band van formaat die hier op het grote podium thuishoort. De band die opgericht is door o.a. Erwin Java, die we natuurlijk kennen van Cuby & Blizzards. Drummer Fokke zit in deze setting linksvoor op het podium en het grijpt muzikaal perfect in elkaar, maar wat verwacht je ook anders met zulke ervaren artiesten. Zanger en bassist Ruud Weber is ook niet de eerste de beste en weet de zaal er heel goed bij te betrekken.

Nu gaan we ons snel opmaken voor de Veldman  Brothers, die dus totaal als verrassing en met name ook voor henzelf op het podium komen.

Veldman Brothers: dat Giant Tiger Hooch af moest zeggen vanmorgen om 07:30 u!!, was beslist geen probleem. MAAR... als organisatie van zo'n enorm festival kan ik me voorstellen dat je dan wel even moet slikken.
Gelukkig had men binnen mum van tijd een zeer blues waardige vervanger gevonden in de vorm van de Veldman Brothers,  die naastig opgetrommeld er enorm veel zin aan hadden. Ook het publiek was zeer blij met hun komst, want voor aanvang van hun gig, hadden velen die van de wijziging gehoord hadden zich al verzameld bij het buitenpodium.

De mannen tracteerden ons op een super concert. Gerrit had zelfs een geweldig nieuw eigen nummer; 'Crying Shame' met een heerlijke slide partij voor ons in petto en Bennie en Gerrit gingen samen nog even heerlijk los 'You got to move'. Toen ze de John Lee Hooker klassieker 'Boom Boom inzetten, zijn de klinkers op het plein voor de bühne minimaal 10 cm verzakt door de meestampende menigte.

Het weer is hier nog steeds perfect, dus voor de late twijfelaars; kom gerust naar Raalte.

Wat u ook gemist heeft is de superformatie Barrelhouse.  Ook al zo'n band die al 30 jaar, zeer energiek aan de weg timmert. Zangeres Tineke,  had er ook veel zin in was te merken. Nummers als '' Spoonfull' krijgen bij deze band een geheel eigen dimentie.

Iets heel bijzonders zojuist was de band rondom gitarist Atri N'Assouf, DE publiekslieveling van Lowlands. Hier op R&B noemt men het 'Desert Blues'. Deze band was een zeer bijzondere ervaring. Mannen in grote Arabische gewaden en in deze band zaten ook zo'n beetje 5 verschillende nationaliteiten w.o. nomaden, maar ook Afrikanen. Een unieke belevenis was het dus wel, hoewel de muziek rondom 1 groove gebouwd is, wisselde het toch af. Voor de bluesliefhebber was deze Sahara Toeareg sound wel even heel erg wennen.

Waar we niet aan hoefden te wennen was de heerlijke blues van Nick Waterhouse. Deze Billy Holiday look-a-like, speelde dat dan wel met een geheel eigen interpretatie, maar wist absoluut te overtuigen. Ondertussen is de gitaarbeul Popa Chubby ook al gesignaleerd op het terrein en gaan we nu eerst kijken naar The Heavy op het buiten podium en zo meteen naar JJ Grey op Mainstage.

Beide bands heb ik nog niet eerder gezien.

Doordat hier zo ontzettend veel te zien en te beleven is, heb ik helaas The Heavy moeten missen. Want wat te denken van een heus bluespodium voor kids! In de speciale kidscorner is namelijk een groot podium voor hen neergezet en er is zelfs en speciaal Ribs & Blues lied voor hen geschreven, zie hieronder. Ook de heerlijke geur van de gebarbecuede Ribs en andere lekkernijen komen je van alle kanten tegemoet waaien.
Maar ook op theather gebied is er weer van alles te zien. Met dat verschil dat deze artiesten nu nog dichter bij het publiek zijn, want de artiesten kunnen zich vrijntussen de menigte begeven en dat levert soms hilarische situaties op.
Nu snel terug naar de blues, want daar kwamen we tenslotte hoofdzakelijk voor.
JJ Grey; zoals gezegd kende ik hem nog niet maar wat een gweldige sound daar op het mainstage!  Heerlijk funky rythm met een heuse blazerssessie van trompet en saxofoon komt onze kant op. De drummer speelde op een heel klein, jazz achtig drumstel, zonder toms, maar met veel bekkens en wist daar erg goed raad mee.
Deze band grijpt als geheel goed in elkaar en liet ook voor alle leden individueel veel ruimte over in de solo's.

Snel weer naar het buitenpodium voor de 3 ma's formatie Trampled under foot. Een mooie slanke bassiste, die ook nog eens voortreffelijk kon zingen en aan het eind zelfs slide op de bas begon te spelen! Toen ik even later bij deze band even terug kwam, waas de drummer volop bezig in een drumsolo. Wat een super staccato basdrum ritme er onder. Als je vlak voor de PA stond hadden je ingewanden moeite om te blijven zitten. Momenteel is op Mainstage Matt Schofield te bewonderen. Ook hij trekt een volle tent, maar dat is ook geen wonder met zo'n virtuoos.
Nu gaan we snel weer naar het buitenpodium om Qeaux Qeaux Jones te gaan bewonderen. Deze artieste heb ik al eens in het voorprogramma van mijn grote held Seasick Steve gezien en dat was absoluut de moeite waard, dus mijn verwachtingen zijn hooggespannen. Daarna natuurlijk Popa Chubby!!!

Mijn hooggespannen verwachtingen bij Qeuax Qeaux Jones kwamen uit. Wat een stem en wat een energie! Ook bij het publiek viel ze goed in de smaak. Zichzelf begeleidend op gitaar zong ze als solo artieste een gevoelige ballad, waarna even later ze net zo gemakkelijk weer samen met haar band, die ze heel liefdevol 'motherfuckers' noemde en bestaande uit 2 gitaristen, toetsen, bas en op drums Jody van Ooyen, die onlangs nog een  bluesaward ontving voor zijn drumwerk aan het werk ging. Tijdens een drumsolo van hem, leende Coco, zoals ze zichzelf ook wel noemt, nog even een sigaret van een fotograaf en om haar stem goed te onderhouden, ook nog een paar grote slokken whiskey cola na die tijd.

Nu is Popa Chubby voor een uitzinnige menigte aan het spelen. Op de grote tv schermen was zojuist nog te zien hoe een oud ere man met een jongere vrouw wild dansend te keer gingen op de muziek van deze gitaarbeul, die, hoe is het mogelijk, nog steeds vlugge solo's uit zijn dikke vingers kan toveren. Dit is de muziek waar we als rechtgeaard en hartstochtelijk bluesrock liefhebber voor komen. Hoewel hij tegenwoordig zijn sets zittend doet, want hij loopt en beweegt steeds minder makkelijk en geruchten gaan dat hij zelfs naar een sportschool gaat zet hij een zeer energieke show neer. Het lijkt net of zijn versterker staat te roken, maar dat blijken bij nader inzie een paar wierookstokjes te zijn. In elk geval is Popa Chubby een zeer waardige afsluiter van deze geweldige dag, waarbij het weer super meewerkte en... wat ik absoluut niet onvermeld wil laten is de geweldige sound in de tent. De organisatie heeft blijkbaar een andere PA nstaan, want waar voorgaande edities het geluid nog wel eens moelijk was, is het nu perfect!!! Nu is het tijd om de boel op te pakken en snel naar huis te gaan, om morgen weer fris en fruitig terug te komen voor dag 2.