-
-
Blackfoot Gypsies in NiXenMeeR
07.06.2016
Tekst: Herbert Schluter
The
Blackfoot Gypsies deden Europa aan en tijdens deze tour
was er net genoeg ruimte voor één
optreden in
Nederland. Ik zou bijna zeggen dat de eer weer eens te
beurt viel aan NiXenMeeR in
Enschede en hoewel het
concert op dinsdagavond plaatsvond en er rond half negen
nog maar een
handjevol mensen aanwezig was bleken er
bij aanvang toch nog aardig wat mensen de weg te
hebben gevonden en werd ’t toch nog gezellig druk.
The Blackfoot Gypsies werd opgericht door drummer Zack
Murphy en zanger/gitarist Matthew Paige
die bassist
Dylan Whitlow and ’bekschuiver’ Oliver ’Ollie Dogg’
Horton in het nekvel grepen en de
heren
zijn inmiddels al weer ruim vier jaar en vier albums
verder. Het meest recente album ’Handle
it’ is
inmiddels alweer een jaar oud en een nieuw exemplaar
kunnen we in de loop van het najaar
verwachten,
tenminste, dat hebben ze ons beloofd!
Vanzelfsprekend waren veel liedjes afkomstig van dit
laatste album en voor de afwisseling deden de
heren
eerst een akoestische set. Waar ik om mij heen diverse
goedkeurende geluiden hoorde kon me
dit eerlijk
gezegd niet zo heel erg bekoren op de één of andere
manier…
Gelukkig (voor mij dan…) begon daarna het
’echte’ werk en goeiemorgen zeg, daar spatte het
vuurwerk vanaf! De liedjes zoals ’Spent all my money’,
’Pork Rind’ en ’Scream my name’ werden met
overgave
en energie gespeeld. Zanger Matthew heeft een
onwaarschijnlijk hoge en ietwat nasale
stem die
ergens wel aan Bob Dylan doet denken terwijl bassist
Dylan me telkens weer verbaasde met
zijn vingervlugge
basspel. Veel bassisten vervullen een bescheiden rol op
de achtergrond maar zo af
en toe sta je gewoon
hartgrondig te genieten van een bassist met een tikkie
ADHD…
Ook drummer Zack laat zich niet onbetuigd en wisselt z’n
stokken af en toe om voor sambaballen.
Maar ja, waar
laat je dan die drumstick? Gewoon tussen je tanden,
vandaar dat hij af en toe als een
wilde ’Captain
Caveman’ achter z’n kit zat! Ook hier: genieten! En de
meest (on)opvallende van het
stel was toch wel Olly
Dog die eigenlijk maar bij een paar gelegenheden zijn
kunsten solo vertoonde
maar doorgaans met zijn
harmonica een soort muzikale basislaag onder het geheel
legde. Zo van: je
merkt ’t bijna niet maar als-ie
niet speelt mis je het. Aparte maar leuke gewaarwording!
Daags na dit optreden vertrokken de mannen naar het hoge
Noorden. Nee, niet Groningen, maar
Scandinavië en
daar hebben ze zich ook aardig vermaakt als ik de
berichten mag geloven. Kortom:
weer
zo’n heerlijke verrassing zoals we wel vaker hebben
meegemaakt bij NiXenMeeR! Dat was het
die
doordeweekse dinsdagavond dubbel en dwars waard (en het
enigszins duffe gevoel op
woensdagmorgen…).
-
www.nixenmeer.nl
|