Ribs & Blues Raalte 8 juni 2014, Dag 2: 

Door Cigarbox Henri

Het is alweer dag 2 van Ribs & Blues 2014, een dag die de analen in gaat als een 2e hete dag op blues rij, maar met een welkome, verkoelende bui in het verschiet.

In het verslag van deze dag zal in tegenstelling tot gisteren, waar het voornamelijk om de muziek ging, de nadruk wat meer liggen op de sfeer om de muziek heen.
Want er is natuurlijk van alles te beleven, ook voor de niet muziek liefhebber: wat te denken van de bijvoorbeeld de BBQ gerechten. Het verhaal gaat dat een man van nu al 87 jaar zelfs elk jaar naar Ribs & Blues komt, speciaal voor de Ribs , die ook dit jaar weer voortreffelijk waren.  

Ook vandaag was het weer behoorlijk warm en hadden iets minder mensen dan gisteren de hitte getrotseerd. Want oh, oh die zon, die zon, die bijna alles verschroeiende koperen ploert die ongenadig op kalende schedels van o.a. het mannelijk publiek van middelbare leeftijd scheen. Maar dezelfde zon had wel als prettig neven effect dat de sfeer weer heel goed was en dat de wagens van de brouwerij er regelmatig aan te pas moesten komen om de diverse stands weer van het heerlijk verkoelden gerstenat te voorzien. Want het was zaak om goed te blijven drinken. Regelmatig zorgde de temperatuur er echter ook voor dat de gitaren snel ontstemt raakten en moesten de gitaristen als ze een nummer inzetten er tot hun grote schrik achter komen dat ze eerst even moesten stemmen, maar gingen daar heel professioneel mee om.

Vandaag was er oa de Sahara Blues van de uit Niger afkomstige Tuareg, Bombino, die ik helaas niet gezien heb maar wat ik van anderen hoorde had deze man wel een geheel eigen geluid met wat westerse blues en rock invloeden. Ik kan me echter wel voorstellen dat deze band zo’n beetje de enigste was die geen last had van de warmte.  Ondertussen werd een groot deel van west,zuid, en noord oost Nederland gewaarschuwd voor een naderend onweer, die zo te zien op de radar, ook op Raalte afstevende. Gelukkig bleef het bij die ene, heerlijk verkoelde bui van ca 20  minuten, maar werd er door het weer wel even de concerten op het Open Air Stage even stil gelegd, iets wat natuurlijk een zeer begrijpelijke beslissing was. 

De muziek van Hollis Brown, die daarna begon, was weer een heel ander verhaal. In blote bast werden heerlijke blues rock en de nodige ballads afgewisseld. Een genot voor het oor deze muziek. Wat ook een enorm genot was om eens weer te zien, was Lightnin’ Guy. Hij was de enigste band die zichzelf aankondigde voor hij begon te spelen en dat was verrassend, want normaal gesproken worden alle bands keurig op rijm aangekondigd. Deze eigenzinnige Belg ging gelijk volop met veel ‘goesting’ er tegenaan, precies zoals we van hem gewend zijn.  Ook met bv het nummer 'Mr. Maxwell Street' als ode aan de blues muzikanten die hem beïnvloed hebben, (want zoals Guy zegt:  “blues leer je niet op school maar in het leven en door het vaak te spelen”) oogstte hij veel applaus van het publiek. 

Een andere strakke band was de Britse gelegenheid band The Boom band (met oa Jon Amor van the Hoax) op het Main Stage. 7 man sterk en met maar liefst 4 gitaristen in de gelederen zetten zij een hele goede en solide blues georiënteerde set met nummers uit hun debuut album (waar slechts 200 vinyl exemplaren van verkrijgbaar zijn) neer. 

Waar ook driftig gerepeteerd werd voor het eigenlijke optreden met een echt bluesnummer, was op Kids & Blues podium in Kids Corner. Annet en Annet van muziekschool Pop Rock Factory, hadden met hun jonge muziek studenten een prachtig bluesnummer ingestudeerd, die met veel passie door de jonge muzikanten in opleiding voor het grote publiek werd gespeeld en gezongen.

Ondanks de hitte waren er toch nog veel mensen geneigd om te gaan relaxen in de 3 Hot tubs die klaar stonden. Ze kwamen er niet als een gekookte kreeft uit, en gezien de duur dat ze erin zaten, was het best wel relaxed en genieten in de hot tub. Zowieso was de sfeer relaxed beide dagen en het (onbedoeld als) thema en slagzin  “Relax @ Ribs & Blues” werd goed door allen opgevolgd. 

Maar wat maakte het nou zo relaxed? Het was niet alleen maar de warmte die als een deken beide dagen bleef hangen, want ook om een uur of 6 ’s middags, toen eindelijk een briesje wind voor wat heerlijke verkoeling zorgde, was de sfeer nog steeds relaxed. Relaxen op de diverse sofa’s met schemerlampen bij het media plein deed bijna als een huiskamer aan. Ondertussen een mooie wens op de gratis verkrijgbare tegels schrijven en deze op hangen aan de tegelmuur. Of bijvoorbeeld het jongetje van een jaar of 6 dat met gehoorbeschermers, op het hoofd, heel rustig op het gras van het relax veld naast het Open Air podium zit te gamen op zijn Nintendo ( want volgens vele ouders is Ribs & Blues ook een onderdeel van de opvoeding). 

Is het de barbiershop die er bijna net zo uit ziet als de mooie ouderwetse barbiershop van Schorem, Haarsnijders en barbiers (Rotterdam). Ook de barbier zelf kon zo uit deze kapperszaak naar Raalte zijn gekomen. Je kon je haar daar eens lekker laten doen en de barbier spuitte kwistig zijn haarwater uit een fles Jack Daniels. De klanten lieten zich dit dan ook gelaten over zich heen komen, want zoals The Small Time Crooks (skiffle band) zouden zeggen: ‘Never argue with your barber’ .  Of is het de eenzame piraat die haast wel moest bezwijken in zijn piratenpak als hij daar als standbeeld aan het roer staat, of is het de wandelende roulette tafel? 

Nee, het is het totaal plaatje dat het hem doet: goede muziek, theater, BBQ en grill, Kidsland, het marktplein met de originele Ribs & Blues huisjes, kortom  voor iedereen wel wat te beleven en dat maakt de sfeer. En terwijl we nog even heel gelukzalig en relaxed luisteren naar de geweldige klanken van Gary Mac Avoys' Band of Friends die natuurlijk de Rory Galagher nummers speelt, met op zang en gitaar de geweldige Marcel Scherpenzeel wordt er her en der al opgeruimd. En zo nemen wij voor de 17e keer alweer afscheid, van Ribs & Blues 2014, waar “the Blues” gelukkig weer goed vertegenwoordigd was.